De eerste vlucht

Na een comfortabele reis kwamen we aan op het eiland. Weliswaar met wat vertraging, daarom hoorden we een Nederlander in de terminal aan een toerist uitleggen: “THATS WHY WE CALL IT TRANS-VERTRAGIA!” Dus…

Na aankomst op het eiland werden we opgevangen door de ooms van Martin en kregen we toegang tot het appartement wat er weer prachtig uit zag. Na wat boodschappen gedaan te hebben gingen we naar bed want de volgende ochtend stond de eerste les al gepland!

De voorbereiding

Vol goede moed stapte ik de volgende ochtend de vliegschool binnen, waar de Spaanse chaos me al tegemoet kwam. Hun eigen verbazing over het ontbreken van mijn uniform en het wijzigen van de vluchttijd zorgde voor paniek en driftig Spaans gebrabbel. Al snel startte de eerste les, waarin ik uitgelegd kreeg hoe ik mij per vlucht moet voorbereiden.

In principe maak ik de avond of ochtend voor de vlucht een briefing pakket met daarin de weersverwachting, navigatieplan, weight&balance berekening en dien ik een vliegplan in bij de luchtverkeersleiding. Uiteindelijk upload ik dit pakket van ongeveer 30 kantjes, zodat de instructeur het kan bekijken. Verder lees ik goed door wat er de komende les van me verwacht wordt en ga ik in mijn hoofd de vlucht al uitvoeren.

Anderhalf uur voor de vlucht ben ik op het vliegveld om de laatste weer- updates te bekijken en eventuele wijzigingen te ondervangen. Een uur voor de vlucht sluit de instructeur aan en doen we de briefing. We bespreken dan de eerder genoemde dingen en we vertellen/vragen aan elkaar wat we gaan doen, wie wat doet, wat het doel van de les is etcetera. 

Daarna gaan we naar het vliegtuig en doen we de zogenaamde ‘walkaround’, om vast te stellen of het vliegtuig naar behoren functioneert. Elke piloot zal dit voor elke vlucht doen. Ja, zelfs bij ‘Transvertragia’. Daarna kunnen we vertrekken!

De eerste vlucht

Voor de eerste vlucht was het plan was gewoon lekker te gaan vliegen en gewend te raken aan alles. Ik mocht het vliegtuig starten en op de grond mijn eerste radio-oproep vanuit een vliegtuig doen:

Ik: El Berriel, Canavia 32, radio check.

Antwoord: Canavia 32 Bueños días, runway 07, QNH1006, Squawk 7051. 

Oh! Dat was een hoop informatie ineens, met een hoop getallen. Gelukkig schreef ik mee en kon ik de readback geven, de apparatuur instellen naar de genoemde waardes en beginnen aan de taxi.

Er stond een stevige wind en de instructeur deed de take-off. Kort erna kon ik het roer overnemen en hebben we wat basishandelingen gedaan zoals bochten, klimmen en dalen. Wat ik heel bijzonder vond was dat alle vier de assen effect hebben op elkaar. Voorbeeld: als je gaat klimmen, daalt je snelheid, dus: extra gas. De extra krachten trekken het vliegtuig naar een kant en dus moet je je richtingsroer (voeten) gebruiken, en dat geeft ook effect dus moet je met je rolroeren tegen sturen. 

Na een uur nam de instructeur het roer weer over en maakten we een landing. De eerste vlucht is een feit!

De instructeur gaf mooie feedback en voldaan keek ik terug op mijn eerste vlucht!

De tweede vlucht werd een sportmoment

De volgende dag stond de tweede vlucht gepland maar toen ik ‘s morgens wakker werd wisten we het eigenlijk al. Windkracht 6 tot 8 en buien zouden het niet bepaald een fijne leeromgeving maken en dus duurde het niet lang voordat ik het bericht kreeg om vooral niet naar het vliegveld te komen. 

We hebben de dag gebruikt om ons in te schrijven bij een sportschool, een stuk te wandelen en naar de kapper te gaan. 

De volgende dag zou les 2 wel doorgaan. Dit bleek een bijzondere, hele positieve ervaring te worden waar ik graag in een volgende blog over vertel. Een ding is absoluut zeker: het vliegen heeft me gepakt! Wauw, wat voelt het vliegen goed!

Tot slot

Deze blog schrijf ik voor jullie: vrienden, familie, collega’s en andere geïnteresseerden. Ik vind het ook zelf prettig mijn ervaringen te delen. Mochten jullie dingen missen of graag meer informatie krijgen over een specifiek onderwerp, laat het dan gerust weten in een whatsapp bericht of hieronder!